herb Lis

herb Lis

Inne nazwy: Lisy, Lisowie, Bzura, Mzura, Murza, Strempacz, Orzi-Orzi, Vulpis.

Blazon: w polu czerwonym strzała srebrna bez opierzenia, żeleźcem do góry, dwa razy przekrzyżowana. U szczytu w klejnocie nad hełmem w koronie pół lisa czerwonego w prawo.

Legenda: Z powstaniem tego herbu związana jest XI-wieczna legenda. W roku 1058 Kazimierz Odnowiciel w pościgu za pustoszącymi kraj Litwinami i Jadźwingami doszedł pod Sochaczew. Wysłany na zwiad z garstką żołnierzy rycerz z rodu Lisów natrafił nad rzeką na silny oddział nieprzyjaciół. Nie mogąc atakować, wysoko wystrzelił zapaloną strzałę, wzywając posiłki. Pomoc wkrótce nadeszła i wziętych w dwa ognie nieprzyjaciół pokonano bez trudu. Dzielny rycerz otrzymał w nagrodę strzałę w herbie, a jego dawny znak - lisa - umieszczono w klejnocie.

Herb najbardziej rozpowszechniony na ziemi krakowskiej, na Mazowszu, Śląsku. Aktem unii horodelskiej 2 października 1413 roku herb został przeniesiony na Litwę. Przyjął go Sunigajło.

Herbowi: (270 nazwisk): Abrek, Bachcicki, Bartłomiejewicz, Bechcicki, Bechczycki, Beglewski, Beglowski, Benet, Bianki, Biegłowski, Biskupski, Bohufał, Bolesraszycki, Bolestraszycki, Borowski, Bucela, Bucell, Buchczycki, Bukcicki, Bukczycki, Butwidowicz, Bzura, Bzurski, Chomętowski, Chomiński, Chrapkowski, Chrzelowski, Cieszowski, Cyrus, Czarnecki, Czarnocki, Czarnowski, Czyż, Czyżogórski, Długokęcki, Doraszkiewicz, Doroszek, Doroszkiewicz, Doroszko, Doroszkowski, Drobisz, Elzbut, Filipowicz, Foland, Fulko, Fułko, Gatardowicz, Gawecki, Gawęcki, Gawianowski, Gertut, Giebułtowski, Gielbutowski, Gieniusz, Glikowski, Gliński, Gniewecki, Gniewięcki, Gołuchowski, Gomuński, Gordziejowicz, Gotardowicz, Gotartowski, Gottart, Goworski, Grajbner, Grodowski, Grudowski, Grzegorzewski, Grzywa, Holenczyński, Homentowski Pieczynoga, Hukowski, Irząd, Iwasieńcowicz, Iwaszeńcewicz, Iwaszeńcowicz, Jarnicki, Jerlicz, Jęczyński, Jodko, Jonczyński, Jurjewicz, Kanigłowski, Kanigowski, Karnysz, Kasicki, Kęsztort, Kieysztor, Kirkiłło, Klimuntowski, Kniehenicki, Kolesiński, Komoński, Komuński, Konstantynowicz, Kontrym, Kończa, Kosman, Kosmowski, Kostrzewski, Kozakowski, Kozłowski, Koźniński, Kroiński, Kuszczycki, Kutyłowski, Kwetko, Kwileński, Kwiliński, Latecki, Letecki, Lipicki, Lis, Lisański, Lisiański, Lisicki, Lisiecki, Lisowiecki, Lisowski, Lissowski, Łącki, Macowicz, Makarewicz, Makarowicz, Malużeński, Malużyński, Małuszeński, Małużeński, Medeksza, Metra, Michajłowicz, Michałowicz, Michałowski, Michayłowicz, Michniewicz, Miechorzewski, Miechorzowski, Mickiewicz, Mieszkowski, Mikołajczewski, Mikołajewski, Mikołajski, Mikorski, Mikuczeski, Miroński, Mnichowski, Moneta, Mytko, Nacewicz, Nacowicz, Naczowicz, Narbut, Narkiewicz, Niecikowski, Nieczycki, Niestojkowicz, Nieszycki, Nietecki, Nieznanowski, Nowkuński, Ochab, Ochap, Olszewski, Ołtarzewski, Omeluta, Osendowski, Osędowski, Ossendowski, Paśmieski, Petraszkowicz, Petrowicz, Piaseczyński, Piasocki, vel Piasoczyński, Pieczenga, Pieczęga, Pieczonka, Pieczynga, Pohowicz, Pohozy, Postrumieński, Princewicz, Proszczowicz, Przędziński, Radzimiński, Radzymiński, Rappold, Reinhard, Reynhard, Roszczyc, Roszczyna, Rosznicki, Rościsz, Roźnicki, Rożnicki, Rożniecki, Rudnicki, Ruszczeński, Ruszczyc, Ruszczyński, Ruszel, Ruściński, Rymwid, Samsonowicz, Sangayło, Sapieha, Saułukowicz, Siekierz, Sikora, Sikorski, Sipowicz, Słowik, Słupski, Sokora, Spirydynow, Spirydynowicz, Spiżarny, Stanisławowicz, Starzeński, Starzyński, Strażyński, Strzeblewski, Strzelbowski, Sudyk, Sumigajło, Sungayło, Szkudliski, Szweger, Śmieciński, Światopełk, Światopełkowicz, Świrski, Tałatowicz, Tausz, Tausza, Trzonoski, Tymiński, Uchorowski, Uliński, Wankowicz, Wańkowicz, Wańkowski, Wasienc(z)owicz, Werbski, Wereszczaka, Wichorowski, Wiereszczaka, Wierzbski, Wieźliński, Wieżliński, Wilkanowski, Wojtechowicz, Wolan, Wolski, Wołotkowicz, Woronowicz, Worowski, Wroniewski, Wróblewski, Wysocki, Zabeło, Zabiełło, Zadambrowski, Zadąbrowski, Zając, Zaleski, Zawadzki, Zbiełło, Zbieło, Zdan, Żarn, Żarno.

Odmiany herbowe:

herb Bianki

Inna nazwa: Bianchi.

Blazon: W polu czerwonym rogacina srebrna bez prawej połowy grotu, u dołu rozdarta, dwukrotnie przekrzyżowana. W klejnocie nad hełmem w koronie pięć piór strusich.

Herbowni: Zatwierdzony indygenatem w 1662 roku Jackowi Biankiemu.

herb Bouffal

Herbowni: Bohufał, Bohufałł, Schlesiger.

herb Bucella

Blazon: Na tarczy dzielonej w słup w polu prawym, złotym skos srebrny, obarczony trzema dzwonkami złotymi w podzielonych liniami odcinkach, w których także wpisane krzyżujące się linie; nad i pod skosem po lwie wspiętym, srebrnym, trzymającym miecz w prawej łapie. Pole lewe dzielone w pas. W polu górnym, czerwonym, nałęczka srebrna. W polu dolnym, czerwonym, rogacina podwójnie przekrzyżowana, srebrna.

Najwcześniejsze wzmianki: Nadany 12 kwietnia 1589 roku doktorowi filozofii i medycyny, lekarzowi królewskiemu, Mikołajowi Bucellemu z Padwy. Powstał przez dodanie godeł herbów Nałęcz Stanisława Gostomskiego i Lis Lwa Sapiehy do herbu rodowego Bucellich.

Herbowni: Bucella.

herb Gubrynowicz

wg Jurzaka

wg "CLENODIUM"

Herbowni: Gubrynowicz.

herb Karnicki Baron

Blazon: Tarcza dzielona w krzyż z polem sercowym. W polu I (sercowym), czerwonym, rogacina podwójnie przekrzyżowana, rozdarta u dołu, srebrna (herb rodowy Karnickich, Kościesza odmienna); w polu II, czerwonym, ośla głowa szara (Półkozic), w polu III, błękitnym, zawiasa kotłowa srebrna, nad którą takiż miecz (Nowina); w polu IV, błękitnym, toczenica złota, z zaćwieczonymi wewnątrz takimiż trzema krzyżami, 1 i 2 (Szaława), w polu V, czerwonym, trzy wręby srebrne (Korczak). Nad tarczą korona baronowska ze sznurem pereł. Nad nią trzy hełmy z klejnotami. Klejnot I: pół lisa wspiętego, naturalnego; klejnot II: pół kozła wspiętego, szarego, w lewo; klejnot III: noga zbrojna srebrna w bucie z cholewą za kolano, czarnym, z ostrogą srebrną, kolanem do dołu. Labry: na hełmie I z prawej czerwone, z lewej błękitne, podbite srebrem, na hełmie II: czerwone, podbite srebrem; na hełmie III: z prawej czerwone, z lewej błękitne, podbite srebrem.

Polski herb baronowski, nadany wraz z tytułem w Galicji.

Najwcześniejsze wzmianki: Nadany z tytułem baronowskim i predykatem wohlgeboren (wielmożny) freiherrowi Remigiuszowi (Remigianowi) Feliksowi Karnickiemu z Karnic 17 grudnia 1782 roku. Obdarowany był dziedzicem dóbr Michałowice w cyrkule lwowskim oraz Jedlicza w cyrkule krośnieńskim. Pełnił kilka urzędów ziemskich. Herb z jego dyplomu, tzw. herb genealogiczny zawiera skrócony wywód genealogiczny. Ojcem Remigiusza był Jakub Karol Karnicki, herbu Kościesza odmienna, matką - Katarzyna Wielowieyska, herbu Półokozic, babką macierzystą Elżbieta Romanow-Świrska herbu Szaława, babką ojczystą Anna Lisowska herbu Nowina, prababką ojczystą Teresa Michalewska herbu Korczak.

Herbowni: freiherr von Karnice Karnicki.

herb Karnicki Hrabia

Inna nazwa: Karnicki (b)

Blazon: W polu czerwonym rogacina rozdarta, dwa razy przekrzyżowana, srebrna. Nad tarczą korona hrabiowska, nad którą hełm z klejnotem, w którym pół lisa wspiętego, czerwonego. Labry: z prawej czerwone, z lewej błękitne, podbite srebrem.

Kościesza odmiana Karnicki) - polski herb szlachecki, odmiana herbu Kościesza.

Najwcześniejsze wzmianki: Nadany 10 lutego 1844 roku (dyplom z 12 sierpnia 1845 roku) braciom Kajetanowi i Romanowi oraz ich bratankowi, synowi zmarłego Jana - Feliksowi. Obdarowani byli szambelanami dworu cesarskiego i członkami Stanów Galicyjskich. Syn Jana Kajetana, Władysław, attaché w Kassel, otrzymał certyfikat hrabiowski w 1847 roku. Syn Kajetana, Teodor, był podporucznikiem w 1 pułku szwoleżerów im. cesarza Franciszka Józefa. Wszyscy obdarowani tytułem nie poparli powstania listopadowego.

Herbowni: hrabia Karnicki.

herb Kęsztort

wg Czechowskiego

wg "CLENODIUM"

wg Gajla

wg Wikipedii

Blazon: w polu czerwonym, rogacina u dołu przekrzyżowana, po prawej tronie złamana. Po obu stronach dwie złote gwiazdy. U szczytu w klejnocie nad hełmem, dwie złote trąby.

Inna nazwa: Lis VIII

Herbowni: Kejsztort, Kęsztort, Kiejsztort.

herb Lis I

Blazon: w polu czerwonym - rogacina srebrna, bez opierzenia, dwa razy przekrzyżowana. U szczytu w klejnocie pół lisa czerwonego. Labry czerwono-srebrne.

Herbowni: Wankowicz, Wańkowicz.

herb Lis II

wg Czechowskiego

wg Gajla

Inna nazwa: Jerlicz

Blazon: w polu czerwonym - rogacina złota, bez opierzenia, dwa razy przekrzyżowana. U szczytu w klejnocie pół lisa czerwonego. Labry czerwono-srebrne.

Herbowni: Gerlaż, Gerlicz, Jerlicz, Tynieński.

herb Lis III

Blazon: w polu czerwonym, rogacina srebrna dwa razy i pół przekrzyżowana (bez prawego dolnego ramienia); druga poprzeczna belka dłuższa od innych. U szczytu w klejnocie pół lisa czerwonego. Labry czerwono-srebrne.

Herbowni: Olszewski.

herb Lis IV

Blazon: w polu czerwonym, rogacina raz przekrzyżowana. U szczytu w klejnocie trzy pióra strusie.

Herbowni: Bohufał, Doraszkiewicz, Doroszkiewicz, Mickiewicz, Rymwid, Sipowicz, Tałatowicz, Tymiński.

herb Lis V

Blazon: w polu czerwonym, rogacina trzy razy przekrzyżowana belkami, ku dołowi coraz dłuższymi. U szczytu w klejnocie trzy pióra strusie.

Herbowni: Makar, Makara, Makarewicz, Makarowicz, Sowa, Wasiencowicz, Wasieńczowicz.

herb Lis VI

wg Jurzaka

wg Wikipedii

Inna nazwa: Świrski Książę

Blazon: w polu czerwonym, rogacina dwa razy przekrzyżowana. U szczytu w klejnocie nad hełmem mitra książęca.

Najwcześniejsze wzmianki: Świrscy - ród kniaziowski (książęcy) pochodzenia litewskiego, który wziął swoje nazwisko od Świra nad jeziorem o tej samej nazwie, pieczętujący się według Niesieckiego herbem Lis, a poświadczony w historycznych źródłach już od pierwszej połowy XIV wieku. Ród mocno rozgałęziony, przez co - podupadły majątkowo. Pierwszymi znanymi przedstawicielami byli niejacy Aleksander, Eryk i Roman, świadczący na dokumentach książąt litewskich w latach 1432 i 1433. Ich potomkowie mają żyć do dnia dzisiejszego, z tym że z kniaziami Świrskimi nie jest tożsama podolska rodzina Świrskich z Romanowa, której niektórzy przedstawiciele próbowali podszywać się pod historycznych kniaziów Świrskich.

Herbowni: Butwidowicz, Świrski (książęta).

herb Lis VII

Blazon: w polu czerwonym, na barku srebrnej podkowy - rogacina srebrna dwa razy przekrzyżowana. U szczytu w klejnocie łabędź srebrny.

Herbowni: Butwidowicz, Medeksza, Proszczewicz, Proszczowicz.

herb Lis VIII

Inna nazwa: Kęsztort

herb Lis IX

Blazon: w polu czerwonym, rogacina trzy razy przekrzyżowana, bez opierzenia. U szczytu w klejnocie trzy strusie pióra.

Herbowni: Makarowicz.

herb Lis X

Inna nazwa: Siekierz

herb Lis XI

wg Czechowskiego

wg Gajla

Blazon: w polu czerwonym, rogacina pół przekrzyżowana. U szczytu w klejnocie pół lisa czerwonego.

Herbowni: Komowski, Kosmowski.

herb Lis XII

Blazon: w polu czerwonym strzała srebrna bez opierzenia, żeleźcem do góry, dwa razy przekrzyżowana. W tarczy po lewej stronie szabla. U szczytu w klejnocie trzy strusie pióra.

Herbowni: Samsonowicz, Samsonowski, Sapucho-Samsonowicz.

herb Lis XIII

Blazon: w polu czerwonym strzała srebrna bez opierzenia, dwa razy przekrzyżowana. U szczytu w klejnocie trzy strusie pióra.

Herbowni: Woronowicz.

herb Lis XIV

Blazon: w polu czerwonym strzała srebrna bez opierzenia, dwa razy przekrzyżowana. U szczytu w klejnocie dwa ptasie skrzydła trzymające dwie złote gawiazdy.

Herbowni: Cyrus.

herb Liskowski